Podczas dziewiątej edycji Festiwalu Filmowego Pięć Smaków, odbywającej się w dniach 12-20 listopada 2015 roku, miałem przyjemność wziąć udział w Akademii Azjatyckiej, w ramach której opowiadałem o gatunku kaijū eiga.
Moje wystąpienie odbyło się na marginesie polskiej premiery filmu Love & Peace (Rabu & Pisu) Siona Sono, który był wyświetlany podczas festiwalu. Wykład odbył się 18 listopada w Muzeum Azji i Pacyfiku i nosił tytuł: „Co próbują powiedzieć nam potwory? Społeczno-polityczny wymiar kaijū eiga”. Poniżej zamieszczam jego opis ze strony festiwalu:
„Wykład poświęcony fenomenowi kina kaiju eiga (dosł. filmów o potworach) jako rozrywkowego gatunku filmowego, a zarazem nośnika treści społeczno-politycznych. Główny punkt odniesienia będzie stanowić seria filmów o Godzilli, w szczególności zaś pierwsza odsłona cyklu z 1954 roku w reżyserii Ishirō Hondy, interpretowana jako alegoryczna opowieść o zagrożeniu atomowym. Poznamy zachodnie źródła gatunku kaijū eiga, jego właściwości formalne i strukturalne, kontekst powstania oryginalnej Godzilli, oraz ewolucję serii na przestrzeni dekad. Zarysowane zostaną również społeczno-polityczne konteksty kilku innych produkcji kaijū eiga. Prześledzimy również proces odkrywania ideologicznego wymiaru tego gatunku przez zachodnią krytykę filmową, wcześniej traktującą go wyłącznie jako eskapistyczną rozrywkę”.
Moje wystąpienie odbyło się na marginesie polskiej premiery filmu Love & Peace (Rabu & Pisu) Siona Sono, który był wyświetlany podczas festiwalu. Wykład odbył się 18 listopada w Muzeum Azji i Pacyfiku i nosił tytuł: „Co próbują powiedzieć nam potwory? Społeczno-polityczny wymiar kaijū eiga”. Poniżej zamieszczam jego opis ze strony festiwalu:
„Wykład poświęcony fenomenowi kina kaiju eiga (dosł. filmów o potworach) jako rozrywkowego gatunku filmowego, a zarazem nośnika treści społeczno-politycznych. Główny punkt odniesienia będzie stanowić seria filmów o Godzilli, w szczególności zaś pierwsza odsłona cyklu z 1954 roku w reżyserii Ishirō Hondy, interpretowana jako alegoryczna opowieść o zagrożeniu atomowym. Poznamy zachodnie źródła gatunku kaijū eiga, jego właściwości formalne i strukturalne, kontekst powstania oryginalnej Godzilli, oraz ewolucję serii na przestrzeni dekad. Zarysowane zostaną również społeczno-polityczne konteksty kilku innych produkcji kaijū eiga. Prześledzimy również proces odkrywania ideologicznego wymiaru tego gatunku przez zachodnią krytykę filmową, wcześniej traktującą go wyłącznie jako eskapistyczną rozrywkę”.
Podstawę wystąpienia stanowił jeden z rozdziałów z książki Sześc widoków na kinematografię japońską (prezentowany również w wersji wstępnej w kilku wpisach na blogu) oraz wykład, który wygłosiłem przed dwoma laty w ramach projektu „Kultura Niewysoka” organizowanego przez Stowarzyszenie Badaczy Popkultury i Edukacji Popkulturowej „Trickster”.
Postanowiłem zarejestrować wystąpienie z myślą o osobach, które nie mogły wysłuchać go na żywo, a są zainteresowane tematem. Film nagrywany był metodami partyzanckimi, więc ma kilka wad – na początku ekran nieco trzęsie, róg jest zasłonięty, a w połowie wykładu wystąpiła awaria urządzenia, w skutek czego nie nagrało się około czterech minut wykładu. Niemniej – mogło wyjść o wiele gorzej.
Prezentacja, z której korzystałem podczas wystąpienia, dostępna jest na moim profilu w serwisie academia.edu.
Prezentacja, z której korzystałem podczas wystąpienia, dostępna jest na moim profilu w serwisie academia.edu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz