[Galeria] "Calling Australia!"

W czasie wojny na Pacyfiku film stanowił jedno z podstawowych narzędzi propagandowych wykorzystywanych przez Japończyków. Większość produkcji była kierowana dla widowni krajowej oraz mieszkańców podbitych terenów. Jednym z wyjątków od tej reguły był pseudo-dokument Wzywamy Australię! (Calling Australia!) skierowany do widzów australijskich.

Film został zrealizowany na Jawie w 1943 roku – prawdopodobnie w okresie od czerwca do września – na zlecenie 16. armii Cesarskiej Armii Japońskiej. Projekt ten wchodził w ramy przygotowań do ofensywy na Australię, a jego celem było skłonienie Australijczyków do poddania się w przypadku ewentualnej inwazji przez ukazanie im komfortowych warunków, w jakich rzekomo przebywali australijscy i holenderscy jeńcy wojenni oraz internowana ludność. Armia planowała zrzucanie kopii filmu i poświęconych mu broszur na spadochronach na terenie Australii. Miał on być również wyświetlany w australijskich kinach po zakończeniu inwazji. 

Choć film sugeruje, że został zrealizowany przez australijskich jeńców wojennych, faktycznie wyreżyserował go zjaponizowany Koreańczyk – Hae Young, posługujący się japońskim nazwiskiem Eitarō Hinatsu, będący skądinąd ciekawą postacią. Produkcja powstała pod nadzorem pułkownika – później kapitana – Muneriego Yanagawy, oficera lokalnej sekcji Tokumu-kikan (Organizacji Służb Specjalnych).

Wzywając Australię! ukazuje beztroskie życie jeńców wojennych w luksusowych warunkach. Większość zdjęć powstała w ekskluzywnym hotelu Hotel des Indes w Dżakarcie, w którym znajdowała się siedziba japońskiego dowództwa. Australijscy, Brytyjscy i Holenderscy żołnierze zostali zmuszeni do wystąpienia przed kamerami. Część filmu ukazuje również obóz dla internowanych holenderskich kobiet i dzieci.

Kuriozalność produkcji dobrze oddaje rozmowa, jaką prowadzą w nim internowane kobiety:
K1: Napijesz się herbaty?
K2: Nie, dziękuję, kochanie, nie teraz, może innym razem.
K1: Czym się tak martwisz?
K2: Wiesz, kiedy przybyłam do obozu, myślałam, że uda mi się schudnąć. Tymczasem z każdym dniem przybywa mi na wadze.
K3: O czym wy rozmawiacie?
K1: Och, to Mabel znowu opowiada o swych kłopotach z zachowaniem linii.

W 1946 roku jednostka filmowa władz Holenderskich Indii Wschodnich zrealizowała film Nippon prezentuje (Nippon Presents). W dokumencie tym więźniom, którzy brali udział w kręceniu Wzywając Australię! wyświetlano fragmenty japońskiej produkcji, ci zaś komentowali je, opisując okoliczności powstania filmu i zawarte w nim przekłamania. Film został użyty jako materiał dowodowy podczas posiedzeń Międzynarodowego Trybunału Wojskowego dla Dalekiego Wschodu.

Wzywając Australię! zachował się, lecz jest osiągalny tylko na taśmie filmowej w Australii. Nippon prezentuje można natomiast obejrzeć na stronie Indonezyjskiego Centrum Filmowego: http://www.indonesianfilmcenter.com/pages/archive/watch.arcv.php?v=5272.

Poniżej prezentuję kilkadziesiąt kadrów z filmu.