W czasie wojny na Pacyfiku film stanowił jedno z podstawowych
narzędzi propagandowych wykorzystywanych przez Japończyków. Większość
produkcji była kierowana dla widowni krajowej oraz mieszkańców
podbitych terenów. Jednym z wyjątków od tej reguły był pseudo-dokument Wzywamy Australię! (Calling Australia!) skierowany do widzów australijskich.
Film
został zrealizowany na Jawie w 1943 roku – prawdopodobnie w okresie od
czerwca do września – na zlecenie 16. armii Cesarskiej Armii Japońskiej.
Projekt ten wchodził w ramy przygotowań
do ofensywy na Australię, a jego celem było skłonienie Australijczyków
do poddania się w przypadku ewentualnej inwazji przez ukazanie im
komfortowych warunków, w jakich rzekomo przebywali australijscy i
holenderscy jeńcy wojenni oraz internowana ludność. Armia planowała
zrzucanie kopii filmu i poświęconych mu broszur na spadochronach na
terenie Australii. Miał on być również wyświetlany w australijskich
kinach po zakończeniu inwazji.
