[Galeria] Historia reklamy: Lucky Strike, cz. I: Gwiazdy

Main feature: Gwiazdy ekranu

Douglas Fairbanks (1928)

Fannie Ward (1928)

King Vidor (1928)

John Gilbert (1929)

Billie Burke (1929)

Betty Compson (1932)

Jean Harlow (1932)

Jean Harlow (1932)

Lupe Velez (1932)

Sue Carol (1932)

June Collyer (1932)

Carole Lombard (1936)

Carole Lombard (1937)

Gary Cooper (1937)

Philip Merivale (1937)

Barbara Stanwyck (1937)

Barbara Stanwyck (1937)

Cary Grant (1937)

Sally Eilers (1937)

Miriam Hopkins (1937)

Robert Tayor (1937)

Constance Bennett (1937)

Dolores Del Rio (1938)

Claudette Colbert (1938)

Spencer Tracy (1938)

Janet Blair (1950)

Marlene Dietrich (1950)

Hedy Lamarr (1950)

Appendiks 1: Gwiazdy opery

Gwiazdy filmowe, z racji powszechnej rozpoznawalności i popularności, jaką cieszyły się wśród szerokich mas, stanowiły smakowity kąsek dla amerykańskich firm tytoniowych, które nader chętnie oferowały im sowite wynagrodzenie za użyczenie wizerunku w licznych kampaniach reklamowych. Nie oznacza to jednak, że w swych poszukiwaniach nowych "twarzy" ograniczały się wyłącznie do środowiska filmowego. Nie mniej pożądane były gwiazdy opery.

Przemysł tytoniowy zwrócił swą uwagę na operę już w pierwszej dekadzie XX wieku. Wówczas jego celem było skojarzenie niektórych marek z domeną socjety, w ramy której wchodziła również opera (papierosy Murad były do 1911 roku reklamowane sloganem "The Metropolitan Standard", w 1915 roku tytoń Tuxedo reklamował Enrico Caruso, w 1916 roku natomiast na reklamach papierosów Helmar pojawił się archetypiczny śpiewak operowy). Prawdziwy boom operowy w reklamie wyrobów tytoniowych nastąpił jednak dopiero na przełomie lat 20. i 30. wraz z kampanią dla marki Old Gold. Rynek "operowy" tej dekady zdominowała marka Lucky Strike, której producenci podpisali szereg kontraktów na wyłączność z gwiazdami Metropolitan Opera. Warto zauważyć, że ponowne zainteresowanie operą w marketingu wyrobów tytoniowych koresponduje z pojawieniem się kina dźwiękowego.

W przeciwieństwie do pierwszej fali kampanii operowych, w latach 30. producentom wyrobów tytoniowych nie zależało na podniesieniu rangi swych produktów w oczach członków wyższych sfer, lecz na skojarzeniu wybranych marek papierosów z czystymi głosami śpiewaków i zadaniu kłamu opiniom, jakoby papierosy źle wpływały na ludzkie narządy głosowe.

Clarence Whitehill (1927)

Frances Alda (1928)

Helen Jepson (1937)

Helen Jepson (1937)

Elisabeth Rethberg (1937)

Ezio Pinza (1937)

Marjorie Lawrence (1937)

Appendiks 2: Gwiazdy radiowe

Z analogicznych względów pożądanymi twarzami (głosami?) tytoniowych kampanii reklamowych były gwiazdy radia. Wszak komu można zaufać w kwestii wpływu wyrobów nikotynowych na głos, jeśli nie osobom, dla których stanowi on źródło utrzymania?

Walter Minchell (1932)

Boake Carter(1936)

Appendiks 3: Gwiazdy Broadway'u

David Belasco (1928)

Maurice Evans (1949)